Dün akşam pek yapmadığım, hatta hiç onaylamadığım bir şey yaptım.
Bağırdım ona.
Sesimin tonuna ben bile inanamıyorum hala.
Sebep neydi peki.
Oyuncakların her zamanki ev içindeki dağınıklık haliydi.
O da çok şaşırdı, yavaş bağır anne nolur dedi ben sesime hakim olamazken.
Sustum sonra, üzüldüm sonra, çok pişman oldum sonra..
Ona kötü bir gece yaşattığım için çok kızdım kendime...
O uyurken okuduğum masalın sonu mutlu bitiyordu çok şükür.
Uyumadan önce hafızasında kalan mutlu bir sondu hiç olmazsa..
Gece sarıldım ona , özür diledim.
Sabah o unutmuştu bile çoktan yaşadığımız gürültülü geceyi..
Annem oyuncaklarımı koltuğun üzerine dökebilirmiyim diye sordu az önce
Dökebilirsin dedim,
Hatta yediği pudingi koltukların üzerine sürebilirmiyim diye sorsa
Sürebilirsin bile derdim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder