Lafı dolandırmamayı öğrendim. Bugün saçların çok güzel..Güzel mi güzel işte, ben öyle görüyorum çünkü…..
Kararlı olmayı öğrendim.. Hayır ben o oyuncakla oynamak istiyorum. Tavşan değil, fare..
Hep bir seçme şansımın olduğunu öğrendim..Pastel boya mı, yoksa oyun hamuru mu.. Ben oyun hamuru istiyorum…
Tercihim beni mutlu etse de etmese de, gözüm sonra o renkli boya kalemlerinde kalsa da, benim tercihimdi işte diyip sonucuna katlanabilmeyi öğrendim..Ben istedim ve sonuç bu …
Bazen ödül olarak verilen bir parça çikolatanın çok kıymetli olduğunu öğrendim..Hımm nefisti tadı..
Bir parçacık çikolata yedikten sonra suçluluk duymamak gerektiğini öğrendim. Pilatesmiş, yürümekmiş, hikayeymiş aslında. Müziği açıyorsun, onlar zıplıyor sen daha çok zıplıyorsun..İşte olay buymuş aslında...
Yorulmak diye bişeyin olmadığını öğrendim.. Saatlerce oyun oynayabilir insan, eğer isterse..İstemezse eğer yorulmuyor, yormuyor..
İstekler ne kadar sade ve düz olursa , elde etmek o kadar kolay oluyormuş çoğu zaman..Bunu da öğrendim. Legolarla upuzun bir kule yapabilirim, hem de hiçbirini bozmadan..Hem de sadece Legolarla..
Tam bitti işte harika oldu derken birden yıkılıverirse tüm yaptıklarım, baştan başlamanın hiç o kadar da zor olmadığını öğrendim.. Bir daha deneyebilirsin, bu defa yıkılmıycak biliyorum..
Birazcık hile yapmanın kimseye bir zararının olmadığını öğrendim. Kule uzamaya başladığında çaktırmadan şu köşeden biraz desteklesem mi acaba. Bu defa yıkılmamalı..Yok yok yıkılmıycak..
Kendi kendine konuşmanın hiç de komik olmadığını öğrendim.. Bazen belki gerekli de, ne biliyim....
Aynı filmi bilmemkaçıncı defa izlediğimde, farklı şeylere gülünebiliyormuş, bunu da öğrendim..Tweety daha önce bu duvara çarpmamıştı ya, nasıl da görmemişim..
Koşulsuz da sevebiliyormuş insan eğer isterse.. Bana elindeki oyuncağı vermesen de seviyorum seni diyebiliyormuş..Hiç de zor değilmiş aslında bu..Ne güzel yine öğrendim…
Ağlamak, istediğim şeyin olmasını sağlamasa da beni rahatlatabilirmiş.. Ağlamanın sonunda sıcacık bir kol beni sarabilirmiş, bak geçti işte diyebilirmiş, biraz geç kalmış olsam da bu da öğrenilebilirmiş işte…Bu defa ağlamadan , ağlatmadan öğrendim...
İyi vakit geçirsem de , sonunda evime dönmenin beni nasıl mutlu ettiğini hatırladım günün sonunda.. Kanepem, kitaplığım, hatta çiçekli fincanım, ne güzelmiş meğer..Sevindim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder